تفاوت خلع ید با تخلیه چیست | وکیل دستور تخلیه

تعریف خلع ید و تخلیه

وکیل دستور تخلیه :خلع ید عنوان دعوایی است که مالک یک مال غیرمنقول مانند خانه، مغازه یا زمین، علیه متصرف غیرقانونی مال خود اقامه می‌کند و از دادگاه می‌خواهد که به روند تصرف غیرمجاز متصرف پایان بخشیده و ملک او را از تصرف او خارج کرده و تحویل او بدهد.نحوه طرح دعوی نیز به این نحو است که مالک مال غیرمنقول با در دست داشتن سند مالکیت به دادگاه محل وقوع مال غیرمنقول مراجعه کرده و با تنظیم دادخواست و طرح دعوی خلع ید به طرفیت (علیه) متصرف که در اصطلاح غاصب تلقی می‌شود، حق خود را مطالبه می‌کند.

خلع ید به معنای اخص یا‌‌ همان دعوای مالکیت که طی آن مالک ملک، رفع تصرف دیگری را از ملک خود خواستار است.

دعوای تخلیه ید که در آن مالکیت نداشتن خوانده بر ملک مورد نزاع و در مقابل، قانونی بودن تصرف خوانده بر آن مورد قبول طرفین دعوا است و خواهان ادعا می‌کند که ادامه تصرفات خوانده بر آن ملک، خلاف قرارداد یا قانون است و باید از آن رفع تصرف شود. بنابراین در دعوای خلع ید مبنای قراردادی بین خواهان و خوانده وجود دارد.

تفاوت خلع ید با تخلیه :

1. دعوای تخلیه ید جز دعاوی غیر مالی و دعوای خلع ید جز دعاوی مالی است. بنابراین هزینه‌ دادرسی دعوای تخلیه ید از دعوای خلع ید کمتر است. این هزینه برای دعوای خلع ید هم اکنون معادل ۳ درصد ارزشِ منطقه‌ایِ ملک است.
2. دعوای تخلیه علیه کسی طرح می‌شود که قبلا به موجب قرارداد، حق تصرف در ملک را داشته باشد. به عبارت دیگر طرف دعوای تخلیه شخصی است که از ابتدا غاصب نبوده و به موجب قرارداد، اجازه‌ی تصرف در ملک را داشته است ولی حال مدت اذن به پایان رسیده است و در نتیجه او حق ادامه‌ی تصرف را ندارد. این در حالی است که دعوای خلع ید علیه کسی طرح می‌شود که از ابتدا هیچ‌گونه حق تصرفی در ملک نداشته و به صورت غاصبانه آن را به تصرف خود در آورده است.
3. مرجع رسیدگی‌کننده به دعوای خلع ید و تخلیه نیز متفاوت است. دعوای خلع ید باید در دادگاه محل وقوع ملک طرح شود درحالی که دعوای تخلیه در شورای حل اختلاف محل وقوع ملک طرح می‌شود.
4. به تناسب تفاوت مراجع رسیدگی‌کننده به این دو دعوا، نتیجه‌ی حاصل از آنها نیز متفاوت است. بدین شکل که در خصوص دعوای تخلیه ید، دستور و در خصوص دعوای خلع ید، حکم صادر می‌شود.