تصنیف دارایی زوجین

تصنیف دارایی زوجین : از آنجایی که در نظام حقوقی اسلام، اختیار طلاق با مرد است، بر همین اساس یکی از شروط اختیاری ضمن عقد نکاح این است که زوج قبول می‌کند که اگر روزی خواست همسرش را طلاق دهد، نیمی از اموال به دست آمده در طول زندگی مشترک را به همسرش منتقل کند؛ البته پذیرش این شرط در هنگام وقوع اختیاری است و اگر مرد زیر بار پذیرش این شرط نرود، کسی نمی‌تواند مدعی اموال وی شود.  

در حقوق ایران، آنچه مورد توجه قرار گرفته و در ضمن عقد نکاح قید می‌شود، شرط تنصیف اموال زوج است و در خصوص تقسیم اموال زوجه در هنگام طلاق نه در قانون و نه در شروط چاپی ضمن عقد نکاح چیزی قید نشده است.

در سندهای ازدواج دوازده شرط ذکر شده است که بند الف آن مرتبط با تنصیف اموال است. در این بند آمده است که اگر شوهر درخواست طلاق كند و دادگاه تشخیص دهد تقاضای طلاق از تخلف زن از وظایف(زناشویی) یا سوء اخلاق و رفتار وی نبوده مرد موظف است از یک تا 50 درصد دارایی خود را كه در ایام زندگی مشترك (زناشویی) به دست آورده یا معادل آن را طبق نظر دادگاه بلاعوض به زن منتقل کند.

نکته های مهم  در اجرای شرط تنصیف دارایی زوجین

اول اینکه مرد اگر ذیل این شرط را هنگام عقد نکاح و در دفترچه سند ازدواج امضا نکرده باشد این شرط منتفی است

دوم اینکه درخواست طلاق لزوما و حتما باید از سوی زوج باشد. در صورتی که زن طلاق بخواهد اجرای چنین شرطی منتفی است.

سوم اینکه دادگاه باید تشخیص دهد که طلاق ناشی از تخلف زن از وظایف همسری یا سوء معاشرت وی نبوده است اگر مرد بتواند ثابت کند که طلاق ناشی از تخلف زن از وظایف زناشویی و یا سوء اخلاق و رفتار بوده، در این صورت زن هیچ حقی نسبت به دارایی‌های مرد ندارد.

چهارم اینکه میزان دارایی‌های مرد در زمان طلاق باید معلوم شود در این صورت زن می تواند به دادگاه کمک کند که دارایی‌های مرد را تشخیص دهند به هرحال بار دلیل به عهده زن است که ثابت کند که میزان دارایی‌های شوهر چقدر است.

پنجم اینکه مرد باید ثابت کند که در زمان ازدواج با این زن چه میزان دارایی داشته است. یکی از مسائلی که در این ارزیابی باید ملاک عمل قرار گیرد تورم است دو راه حل برای برای تعیین میزان حداقل دارایی وجود دارد زن میزان حداقل را مشخص نماید که نهایتا نمی‌تواند آنها را معین نماید ؛ پس دادگاها باید این حداقل را معین نمایند