* به دلیل شیوع ویروس کرونا و رعایت فاصله گذاری اجتماعی از خدمات وکالت غیر حضوری ، مشاوره تلفنی و گفتگوی آنلاین - تصویری ما استفاده نمایید.
وکیل طلاق توافقی در تهران :نکاح دائم به نگاهی گفته میشود که در زمان انعقاد عقد و ایجاب و قبول دو طرف فاقد مدت باشد یعنی طرفین قید نکرده اند که ازدواج آنها برای مدت معینی خواهد بود منظور از نکاح دائم این نیست که طرفین قصد دائمی بودن ازدواج را کرده اند همین که آنها قصد موقت بودن آن را نداشته باشند کفایت میکند بنابر این هرگاه ازدواج بدون قید مدت واقع شود این ازدواج دائمی تلقی می شود حتی اگر آن نکاح بعد از مدت کوتاهی به فسخ یا طلاق منحل گردد همین طور اگر طرفین قصد داشته باشند که بعد از مدتی از هم جدا شوند تا زمانی که آن را در زمان انعقاد نکاح مقرر نکردند عقد آنها دائمی تلقی میشود.
در مقابل نکاح دائم نکاح موقت وجود دارد که قانون مدنی از آن به عقد موقت تعبیر کرده است زیرا این عقد در یک نقطه قطع می شود و دیگر ادامه نمی یابد طبق ماده ۱۰۷۵ قانون مدنی نکاح وقتی منقطع است که برای مدت معینی واقع شده باشد این مدت نیز باید طبق ماده ۱۰۷۶ کاملا روشن و خالی از ابهام باشد . هرگاه ازدواج خالی از مدت باشد این ازدواج صحیح و دائمی تلقی می شود ولی اگر ازدواج دارای مدت باشد باید ابتدای آن از زمان انعقاد عقد و انتهای آن نیز معلوم باشد اگر طرفین توافق کنند که ازدواج آنها بعد از مدتی شروع شود این ازدواج باطل است همچنین اگر انتهای مدت زمان معینی نباشد مثل وقوع جنگ، زلزله، برگشت فردی از سفر و امثال آن عقد باطل است.مدت زمان نکاح موقت می تواند گاهی کوتاه مثل یک ساعت یا حتی کمتراز آن باشد و از جهت حداکثر نیز می تواند هر زمانی مثل ۹۹ سال باشد. در مواردی که مدت مندرج در عقد از مدت متعارف زناشویی زوجین بیشتر باشد قصد طرفین و عرف این ازدواج را دائم تلقی می کند در حالیکه موقت بودن مستلزم ذکر مدت است و در صورت شک به دائمی یا موقت بودن عقد باشد اصل بر عدم ذکر مدت ودائمی بودن آن است.